ama çalmak çok farklı, çalarken parmaklarının neye dokunduğunu duyuyorsun oysa yazarken sonunda ne çıkacağını bilmiyorsun bile, sözcükler bir araya gelip de bir şeye benzeyene dek, günler, aylar, yıllar geçiyor.
59- beni böylesine bir güçle tasalandıran şeyi düşünmemeye çalışıyordum. o
güç öyle derindi ki, büyük felaketlerde olduğu gibi, kendimi ondan
soyutlayabiliyordum, neredeyse kayıtsız kalabiliyordum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder