kayıp gül - serdar özkan

timaş


-
bu gece, tıpkı her gece olduğu gibi, gün içinde bastırdıkları sanki sinsice bedeninden dışarı taşmış ve bir ton yük olup üstüne çökmüştü.

71-

aşkta deneme yanılma metoduna inancını yitirdiğinden, epeydir kimseyle ilişki yaşamıyordu ressam. zamanla, başladığı her yeni ilişkinin yeni bir ayrılık anlamına geldiğini iyice kavramış, sonunda yalnızlığın zahmetsizliğini seçmeye karar vermişti.

-
eskiden, her ayrılığın onu bir sonraki beraberliğe hazırladığını düşünür, ilişkilerin sona ermesiyle bir şey kaybedilmediğine inanırdı. ancak bir süre önce, biten her ilişkinin ardından yaşanan yıkımın gelecekteki ilişkilere taşındığını fark etmişti.

72-
bağlanabilmek için önce bağımsız olmak gerekir.

oysa insanların çoğu, yeni ilişkilere eski bağlarla geliyorlardı. geçmişten taşıdıkları ister güvensizlik, ister anlaşılamamak, isterse de çevrelerine ördükleri savunma duvarları olsun, her bağ yeni ilişkiyi özgürce yaşamalarını engelliyordu. daha önceki ilişkilerinde haksızlığa uğradıkları konusunda belki haklıydılar ama, haksızlık edenin karşı taraf değil de, bir türlü bırakamadıkları "geçmişleri" olduğunu göremiyorlardı.